Buenos Aires - deel 1
Door: marcinzuidamerika
Blijf op de hoogte en volg Marc
02 Mei 2011 | Argentinië, Buenos Aires
Hallo allemaal,
Het is alweer even geleden dat ik mijn laatste verslag heb geplaatst. Hoog tijd voor een update dus.
Inmiddels zit ik hier nu 2 weken in Buenos Aires en het bevalt me goed. De stad doet voor Zuidamerikaanse begrippen erg Europees aan (een mooie mix tussen Parijs en Madrid).
Ik verblijf bij een gastgezin in de wijk Palermo, een buurt waar mensen gemiddeld wat meer te besteden hebben waardoor het hier wemelt van de privé-klinieken etc. Op straat zie je dan ook regelmatig medisch personeel in witte, blauwe of zelfs groene werkkleding over straat lopen. Hoe dat met hygiëne en steriliteit zit, heb ik maar niet verder naar geïnformeerd.
Het gezin waar ik verblijf, bestaat uit Martha (dokter bij Herbalife, de organisatie die afslankmiddelen verkoopt), dochter Alejandra studerend voor RA, zoon Luciano afgestudeerd marketingstudent, Elly de Paraguyaanse huismeid en verder 2 honden (Floppy en Renata) en een siamese kat. Behalve ikzelf is er nog een andere student, een meisje uit Israel dat hier inmiddels 6 weken verblijft.
Het meeste wennen hier is toch wel het voor Nederlandse begrippen bijzonder late tijdstip van de avonddis: in de regel niet voor 22 uur. Men stopt hier met werken zo tussen 5 en 6 (vergelijkbaar met Nederland dus) maar gaat daarna eerst winkelen (winkels zijn hier tot 21.30 gewoon allemaal open), sporten of in de kroeg zitten (of een combinatie hiervan). Bij mij blijkt het laatste vooral favoriet. En gelukkig krijg je bij elk drankje ook een klein hapje om de ergste honger te stillen.
Tussen de bedrijven door heb ik hier ook nog even mijn ontbrekende vaccinaties in orde gemaakt. In Nederland had ik helaas te weinig tijd alles op tijd rond te krijgen, dus moest ik er nog 2 hier halen. Ook weer een hele belevenis om de bureaucratie van deze kant mee te maken. Na uitgebreid aan de dienstdoende arts mijn Internationaal Vaccinnatie-Stempelboekje te hebben overhandigd met de uitleg wat er moest gebeuren (voor alle zekerheid had ik het verhaal vooraf ook in het spaans op papier gezet, je kan maar beter goed voorbereid zijn, dacht ik), kwam deze na een klein uur en eindeloos veel vragen stelen, gelukkig tot dezelfde conclusie. Met de verwijsbrief op zak naar het nabijgelegen vaccinatie-gebouwtje getogen waar aan de lopende band injecties worden toegediend. Mijn verwijsbrief bleek toch niet geheel voor zich te spreken, maar na het nodige telefooonverkeer naar de schrijver van de verwijsbrief of het toch wel allemaal klopte, kon de prikactie van start gaan. Zekerheid voor alles, zullen we maar zeggen. Afijn, mijn Hepatatis B en Rabies-prikken heb ik binnen (letterlijk) en daarmee veilig voorbereid op een eventuele (mega)byte van de hond Floppy of een van de andere huisgenoten.
De eerste schooldag (maandag 17 april) begon al vroeg. Om 8 uur moest ik mij melden voor de test om te bepalen welk ingangsniveau ik heb. Ik word aanvankelijk ingedeeld in het intermediate-level bij een Cubaanse docent en verder (nog) een Nederlander, een Zuid-Afrikaan en een Braziliaan. En dat is ook het leuke van deze school: mensen uit werkelijk alle windstreken. En sommigen zitten er al heel wat maanden (en blijken vervolgens verrassend weinig spaans te beheersen). De lessen zijn prima maar al snel blijkt dat ik naar een iets hogere groep mag met als beloning alle grammatica rondom de subjuntivo. Vanwege de kleine groepen is er ruimschoots persoonlijke aandacht en aangezien alles, maar dan ook alles in het spaans gaat, worden tijdens de uitleg de spreek- en luistervaardigheid behoorlijk aangesproken. Naast het groepsgedeelte (4 uur per dag) heb ik nog een 1 uur per dag privéles. Volledig gericht op spreken en luisteren. Het klinkt erg intensief maar in de praktijk valt het eigenlijk wel mee. Het is tot nu toe in elk geval goed vol te houden. Maar dat komt misschien ook omdat 75% op school vrouw is. Het had slechter gekund. Alleen het feit dat je ook huiswerk krijgt, is in het begin even wennen al haalt de hoeveelheid het gelukkig bij lange na niet bij de ladingen uit mijn middelbare schooltijd. De lessen beginnen om 9 uur wat mij voor doen een bijzonder ontspannen tijdstip is. De school ligt op ca. 25 minuten loopafstand van mijn appartement en elke ochtend maak ik een mooie wandeling daarnaartoe, afwisselend via de drukke Avenida Santa Fé of een rustigere parallelle straat.En gelukkig is er naast de school genoeg tijd voor andere dingen. Ik probeer elke dag de krant te lezen. Ik heb een handig elektronisch woordenboekje in mijn telefoon waardoor je niet pontificaal met de Dikke Van Dale voor de dag hoeft te komen. In het begin zit je natuurlijk hopeloos alle woorden op te zoeken maar dat wordt met de dag minder. Het is in elk geval een prima manier om mijn vocabulario uit te breiden, en zo blijken de gekste woorden af en toe uitstekend van pas te komen tijdens de les waardoor iedereen weer even met een verbaasde blik de wenkbrauwen frontst. Inmiddels heb ik mijn eerste tentamen met succes afgelegd en bekwamen we ons op dit moment in de subjuntivo pasado: een zeer veel gebruikte tijd in het spaans. Met de details zal ik jullie niet verder vermoeien.
Naast de school is er gelukkig volop gelegenheid het een en ander van de stad te zien of uit de directe omgeving. En ook de school organiseert veel buitenschoolse activiteiten zoals excursies, Argentijnse films kijken (helaas met engelse ondertiteling omdat er ook veel echte beginners zijn), salsa/tangodansen, etc. Zo ben ik vorig weekend naar Tigre geweest, een kleine voorstad van Buenos Aires en gisteren (1 mei) naar Colonia de Sacramento (een toeristisch dorpje in Uruguay, ongeveer 1 uur varen hiervandaan). In Buenos Aires zelf vond ik het Teatro Colon (een vd mooiste operagebouwen ter wereld) en het cementerio de la Recoleta (met o.a. het graf van Evita Peron) het mooiste om te zien.
En afgelopen zaterdag 30 april heb ik hier in Buenos Aires ook uitstekend Koninginnedag gevierd. De club Nederlanders die hier min of meer permanent verblijft/werkt, organiseerde een leuke feestje. Ik schat dat er ca. 200 mensen waren van wie de meeste in het oranje uitgedost. Gesponsoord met Nederlands bier, borrelhapjes (ja, zelfs echte bitterballen), stroopwafels, erwtensoep (met bier niet de beste combinatie kan ik uit ervaring vertellen), en Nederlandse muziek, het was er allemaal in schier onuitputtelijke hoeveelheden.
Inmiddels zit de eerste maand erop, vermaken we ons prima en gaan we hier in Buenos Aires nog gezellig 2 weken door met de school en alles wat er omheen gebeurt.
Veel plezier met de foto’s:
https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=marc.berghouwer&target=ALBUM&id=5602277599167296305&authkey=Gv1sRgCOLKpsKRvf3C5QE&feat=email
Suerte.
Marc
Het is alweer even geleden dat ik mijn laatste verslag heb geplaatst. Hoog tijd voor een update dus.
Inmiddels zit ik hier nu 2 weken in Buenos Aires en het bevalt me goed. De stad doet voor Zuidamerikaanse begrippen erg Europees aan (een mooie mix tussen Parijs en Madrid).
Ik verblijf bij een gastgezin in de wijk Palermo, een buurt waar mensen gemiddeld wat meer te besteden hebben waardoor het hier wemelt van de privé-klinieken etc. Op straat zie je dan ook regelmatig medisch personeel in witte, blauwe of zelfs groene werkkleding over straat lopen. Hoe dat met hygiëne en steriliteit zit, heb ik maar niet verder naar geïnformeerd.
Het gezin waar ik verblijf, bestaat uit Martha (dokter bij Herbalife, de organisatie die afslankmiddelen verkoopt), dochter Alejandra studerend voor RA, zoon Luciano afgestudeerd marketingstudent, Elly de Paraguyaanse huismeid en verder 2 honden (Floppy en Renata) en een siamese kat. Behalve ikzelf is er nog een andere student, een meisje uit Israel dat hier inmiddels 6 weken verblijft.
Het meeste wennen hier is toch wel het voor Nederlandse begrippen bijzonder late tijdstip van de avonddis: in de regel niet voor 22 uur. Men stopt hier met werken zo tussen 5 en 6 (vergelijkbaar met Nederland dus) maar gaat daarna eerst winkelen (winkels zijn hier tot 21.30 gewoon allemaal open), sporten of in de kroeg zitten (of een combinatie hiervan). Bij mij blijkt het laatste vooral favoriet. En gelukkig krijg je bij elk drankje ook een klein hapje om de ergste honger te stillen.
Tussen de bedrijven door heb ik hier ook nog even mijn ontbrekende vaccinaties in orde gemaakt. In Nederland had ik helaas te weinig tijd alles op tijd rond te krijgen, dus moest ik er nog 2 hier halen. Ook weer een hele belevenis om de bureaucratie van deze kant mee te maken. Na uitgebreid aan de dienstdoende arts mijn Internationaal Vaccinnatie-Stempelboekje te hebben overhandigd met de uitleg wat er moest gebeuren (voor alle zekerheid had ik het verhaal vooraf ook in het spaans op papier gezet, je kan maar beter goed voorbereid zijn, dacht ik), kwam deze na een klein uur en eindeloos veel vragen stelen, gelukkig tot dezelfde conclusie. Met de verwijsbrief op zak naar het nabijgelegen vaccinatie-gebouwtje getogen waar aan de lopende band injecties worden toegediend. Mijn verwijsbrief bleek toch niet geheel voor zich te spreken, maar na het nodige telefooonverkeer naar de schrijver van de verwijsbrief of het toch wel allemaal klopte, kon de prikactie van start gaan. Zekerheid voor alles, zullen we maar zeggen. Afijn, mijn Hepatatis B en Rabies-prikken heb ik binnen (letterlijk) en daarmee veilig voorbereid op een eventuele (mega)byte van de hond Floppy of een van de andere huisgenoten.
De eerste schooldag (maandag 17 april) begon al vroeg. Om 8 uur moest ik mij melden voor de test om te bepalen welk ingangsniveau ik heb. Ik word aanvankelijk ingedeeld in het intermediate-level bij een Cubaanse docent en verder (nog) een Nederlander, een Zuid-Afrikaan en een Braziliaan. En dat is ook het leuke van deze school: mensen uit werkelijk alle windstreken. En sommigen zitten er al heel wat maanden (en blijken vervolgens verrassend weinig spaans te beheersen). De lessen zijn prima maar al snel blijkt dat ik naar een iets hogere groep mag met als beloning alle grammatica rondom de subjuntivo. Vanwege de kleine groepen is er ruimschoots persoonlijke aandacht en aangezien alles, maar dan ook alles in het spaans gaat, worden tijdens de uitleg de spreek- en luistervaardigheid behoorlijk aangesproken. Naast het groepsgedeelte (4 uur per dag) heb ik nog een 1 uur per dag privéles. Volledig gericht op spreken en luisteren. Het klinkt erg intensief maar in de praktijk valt het eigenlijk wel mee. Het is tot nu toe in elk geval goed vol te houden. Maar dat komt misschien ook omdat 75% op school vrouw is. Het had slechter gekund. Alleen het feit dat je ook huiswerk krijgt, is in het begin even wennen al haalt de hoeveelheid het gelukkig bij lange na niet bij de ladingen uit mijn middelbare schooltijd. De lessen beginnen om 9 uur wat mij voor doen een bijzonder ontspannen tijdstip is. De school ligt op ca. 25 minuten loopafstand van mijn appartement en elke ochtend maak ik een mooie wandeling daarnaartoe, afwisselend via de drukke Avenida Santa Fé of een rustigere parallelle straat.En gelukkig is er naast de school genoeg tijd voor andere dingen. Ik probeer elke dag de krant te lezen. Ik heb een handig elektronisch woordenboekje in mijn telefoon waardoor je niet pontificaal met de Dikke Van Dale voor de dag hoeft te komen. In het begin zit je natuurlijk hopeloos alle woorden op te zoeken maar dat wordt met de dag minder. Het is in elk geval een prima manier om mijn vocabulario uit te breiden, en zo blijken de gekste woorden af en toe uitstekend van pas te komen tijdens de les waardoor iedereen weer even met een verbaasde blik de wenkbrauwen frontst. Inmiddels heb ik mijn eerste tentamen met succes afgelegd en bekwamen we ons op dit moment in de subjuntivo pasado: een zeer veel gebruikte tijd in het spaans. Met de details zal ik jullie niet verder vermoeien.
Naast de school is er gelukkig volop gelegenheid het een en ander van de stad te zien of uit de directe omgeving. En ook de school organiseert veel buitenschoolse activiteiten zoals excursies, Argentijnse films kijken (helaas met engelse ondertiteling omdat er ook veel echte beginners zijn), salsa/tangodansen, etc. Zo ben ik vorig weekend naar Tigre geweest, een kleine voorstad van Buenos Aires en gisteren (1 mei) naar Colonia de Sacramento (een toeristisch dorpje in Uruguay, ongeveer 1 uur varen hiervandaan). In Buenos Aires zelf vond ik het Teatro Colon (een vd mooiste operagebouwen ter wereld) en het cementerio de la Recoleta (met o.a. het graf van Evita Peron) het mooiste om te zien.
En afgelopen zaterdag 30 april heb ik hier in Buenos Aires ook uitstekend Koninginnedag gevierd. De club Nederlanders die hier min of meer permanent verblijft/werkt, organiseerde een leuke feestje. Ik schat dat er ca. 200 mensen waren van wie de meeste in het oranje uitgedost. Gesponsoord met Nederlands bier, borrelhapjes (ja, zelfs echte bitterballen), stroopwafels, erwtensoep (met bier niet de beste combinatie kan ik uit ervaring vertellen), en Nederlandse muziek, het was er allemaal in schier onuitputtelijke hoeveelheden.
Inmiddels zit de eerste maand erop, vermaken we ons prima en gaan we hier in Buenos Aires nog gezellig 2 weken door met de school en alles wat er omheen gebeurt.
Veel plezier met de foto’s:
https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=marc.berghouwer&target=ALBUM&id=5602277599167296305&authkey=Gv1sRgCOLKpsKRvf3C5QE&feat=email
Suerte.
Marc
-
03 Mei 2011 - 06:57
Bas:
Je hebt weer genoeg gedaan en mee gemaakt zo te lezen.
Ook de foto's zijn weer om te genieten.
Veel plezier nog -
09 Mei 2011 - 20:35
Ayse:
Jee zeg! Je hebt zelfs Koninginnedag gevierd:-)
Klinkt allemaal erg goed Marc!
-
19 Mei 2011 - 17:08
Graziella :
Hi Marc,
Kees belde me net om te vragen of jij nog in Patagonie was, want daar is een ongeluk gebeurd met een vliegtuigje. Je merkt het: we denken allemaal aan je!
Schrijf je snel weer over je gebeurtenissen?
Grt, Graziella
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
