Bariloche - Patagonië deel 2

Hola,

Afgelopen week ben ik in Bariloche geweest, het bekendste ski-oord van Argentinië. De zomer is hier net zo’n beetje voorbij dus een echte (après)ski-sfeer hangt hier nog niet. Maar ook zonder sneeuw is het in Bariloche en omstreken goed uit te houden. Ik heb vrij goed weer gehad (redelijk zonnig maar wel fris met ca. 10 graden). Het regenseizoen gaat nu starten en begin juni verwacht men de echte sneeuw en de start van het wintersport-seizoen.

Het zgn. Lake-district waartoe Bariloche behoort, is ook onderdeel van Patagonië. De uitzichten zijn hier dan ook net zo mooi als rond El Calafate.
Bariloche ligt aan het grootste meer hier in de omgeving: Lago Nahuel Huapi en ik heb danook een kamer genomen met uitzicht op dit lago. Maar er zijn nog veel meer (kleinere) meren in de omgeving. Met de besneeuwde bergtoppen van de Andes tegen de achtergrond ziet het er allemaal erg schilderachtig uit en waan je jezelf in de Alpen van Zwitserland.
Maar ook in Bariloche zelf laat men geen gelegenheid onbenut je dat gevoel te geven. Wat te denken van namen als Hotel Edelweiss, Hotel Chamonix, Restaurant Weiss, Hosteleria Tyrol. En wie dan nog niet overtuigd is: vlakbij Bariloche is zelfs een heuse Colonia Suiza, een klein gehucht waar ik met de mountain-bike doorheen ben gereden. De lokale bevolking loopt daar in Lederhose met een Sint Bernardhond rond en overal kun je Apfelstrudel krijgen. Alleen een jodelende Heidi ontbrak eigenlijk nog.
Ook heel bijzonder in Bariloche is dat men gek is op chocolade. Zonder te overdrijven: ik schat dat in de winkelstraten 1 op de 5 winkels een chocolade-outlet is. En met de net gestarte Semana Santa (heilige week voor Pasen) pakt men nog eens extra uit (of in). Pasen wordt hier net zo uitbundig gevierd als wij met kerst in Nederland doen, om je een idee te geven. En behalve chocolade kun je hier ook overal trout en zalm eten. Deze worden gevangen uit het meer maar er zijn ook commericiële kwekerijen waar de vissen in ca. 3 jaar tot volle omvang groeien.

Ik heb een paar mooie excursies gedaan deze week waarbij mijn naam steevast tot ‘Derghawer’ is verbasterd. Het meest indrukwekkende vond ik toch wel de tocht naar Isla Victora, een van de grotere eilanden in het Lago Nahuel Huapi. De combinatie van de besneeuwde bergen, de herfstkleuren van de bomen en het blauw van het meer maken het allemaal erg mooi om te zien. Eén van de bergen hier heeft het profiel van een gezicht.
Ik heb ook nog een dagtripje naar El Bolsón gemaakt waar drie keer per week de zgn Feria Artesanal wordt gehouden, een marktje met lokale produkten. El Bolsón staat bekend als ‘hippie’-dorp en dat blijkt al snel te kloppen. De hele markt is vergeven van de rasta’s en hippie-achtige figuren. Overigens allemaal import en van een veel jongere generatie dan de ‘echte’ hippies. Hier en daar doemt de geur van een joint op en met mijn eigen gekweekte baard van 1 week pas ik hier prima tussen. Na een wafel uit België en een cerveza artesanal keren we terug naar de ‘grote’ stad.

Zie de foto’s op deze site en op picasaweb:
https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=marc.berghouwer&target=ALBUM&id=5595199725004354097&authkey=Gv1sRgCLX8lOP1lrKg9gE&feat=email

Nog wat grappige dingen in en rond Bariloche:
• Vlakbij ligt het plaatste Llao Llao, uitgesproken als zjouw-zjouw op z’n Argentijns (jouw-jouw voor de spaanstaligen onder ons)
• Het meer Nahuel Huapi is afkomstig uit een indianen-taal en betekent letterlijk Tijger-Eiland (nahuel is tijger). Wel wat vreemd om als naam voor een meer te hanteren.
• In Lago Nahuel Huapi schijnt ook een monster á la dat van Lochness rond te dolen (‘Nahuelito’, tijgertje). Het beest zelf heb ik (helaas) niet gezien maar volgens internet wordt het toch met enige regelmaat gesignaleerd en is zelf fotografisch vereeuwigd. Of het echt waar is…
• Vlakbij Bariloche ligt de provincie en stad Neuquén (let op de uitspraak: nadruk op de laatste lettergreep).

Inmiddels ben ik aangekomen in Buenos Aires. Op het vliegveld stond al iemand klaar met mijn naam op een bordje (dit keer foutloos gespeld) die me snel naar mijn onderkomen voor de komende 4 weken heeft gebracht. In het gastgezin (niet bepaald 'Juan Medio' ) waar ik verblijf, ben ik hartelijk ontvangen door Martha, haar dochter Alejandra en de 2 honden Renatha en Floppy.
Het weer hier is prima, aangenaam nazomer weer (volop zon en rond 20 graden, benieuwd hoe lang dat zo blijft). Komende 4 weken ga ik hier een cursus spaans volgen aan een van de taal-scholen.

Saludos a todos,

Marc

PS. Ik las dat de benzine in Nederland inmiddels tot recordhoogte is gestegen. Hier kost een litertje nog altijd ‘slechts’ een slordige 75 eurocent. Zal vast geen euroloodvrij zijn.