El Calafate - Patagonië deel 1
Door: marcinzuidamerika
Blijf op de hoogte en volg Marc
11 April 2011 | Argentinië, El Calafate
Hallo allemaal,
Na een weekje radio-stilte is het hoog tijd voor een verslagje. Vorige week maandag ben ik in El Calafate gearriveerd, de gateway naar de gletsjers in Patagonië (Parque Nacional de los glaciares). Het dorpje zelf stelt weinig voor, het is eigenlijk meer een doorgaande weg met wat kleine zijstraten en draait volledig op de toeristen. Desondanks is er toch een heus casino voor degene die het gokken niet kunnen missen tijdens de vakantie. Ik ben in totaal nu een week in Patagonië en heb vanuit El Calafate een paar mooie excursies gemaakt.
De herfst is hier net begonnen en ik denk dat het de mooiste tijd is om Patagonië te bezoeken. Ten eerste omdat het aantal toeristen laag is en dus niet druk. Daarnaast is het weer in deze tijd van het jaar nog steeds goed, volop zon (misschien veel geluk gehad deze week) en de kleuren van het landschap en de natuur zijn op zijn mooist. Patagonië zelf is groots (ongeveer 1/3 van Argentinië en er woont bijna niemand), weids en uitgestrekt. Het is leeg, er zijn weinig dorpjes en er is weinig bebouwing. De natuur is hier overal ongerept en de lege vlaktes en bergen geven adembenemende mooie uitzichten. Doordat het leeg is kan je op een heldere dag tot wel 80km ver kijken. Enige nadeel van de leegte is dat de wind hier volop vrij spel heeft en waar je ook in Patagonië bent, het waait altijd flink. Een ander nadeel is dat wat je ziet of liever gezegd ervaart, bijna niet goed in een foto vast te leggen valt. Elke foto is wat dat betreft een zwaar vereenvoudigde weergave van de werkelijkheid. Als je ziet het mooi de foto’s zijn, kun je nagaan hoe het in het echt is om hier te zijn. Ik heb medelijden met jullie dat jullie het slechts met de foto’s moeten doen…
In deze website kan ik slechts 10 foto’s plaatsen maar via onderstaande link naar picasaweb zijn meer foto’s beschikbaar: https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=marc.berghouwer&target=ALBUM&id=5594363966731297041&authkey=Gv1sRgCPrKk4HQ9b-5ywE&feat=email
De eerste 2 dagen heb ik het lekker rustig aan gedaan. De omgeving wat verkend waaronder een mooi vogelreservaat (mooie foto van flamengo’s met besneeuwde bergen op de achtergrond gemaakt) en de excursie-mogelijkheden. Woensdag ben ik naar de gletsjer Perito Moreno geweest. Erg mooi om te zien. Het begon met een boottocht op de gletsjer-rivier en daarna zijn we gaan wandelen (groep van ca. 20 personen) over de gletsjer. Iedereen kreeg crampons onder de schoenen (speciale ijzeren zolen met ijzeren pinnen) om goed grip op het ijs te hebben. Erg gaaf om te doen, zeker als je beseft dat je over ijs van 10-duizenden jaren oud loopt. In de middag zijn we naar de zgn balconas geweest van waar je een goed totaalbeeld van de gletsjer krijgt. De gletsjer is ca. 2 km breed en vanaf de balconas kun je dat bijna helemaal zien. De gletsjer beweegt ongeveer 2 meter per dag (ca. 2 cm per kwartier). Het effect daarvan is om de paar minuten hoorbaar als er met een donderend geraas een stuk ijs van de gletsjer afbreekt en in het waar valt. Fantastisch mooie foto’s kunnen maken. Ook interessant om te melden is dat de ijsmassa in de Andes waar Perito Moreno onderdeel van uitmaakt, in grootte de op 2 na grootste in de wereld is (na Antarctica en Groenland).
Donderdag ben ik naar Torres del Paine, een nationaal park in Chili geweest. Hemelsbreed ongeveer 30km van El Calafate maar met de bus een tocht van ca. 4 uur. Heel vroeg weggegaan (half 6). We waren met z’n vieren, 2 dames uit Buenos Aires (Veronica en Analia), een duitser (Alex) en ikzelf. Na de gebruikelijke administratieve handelingen bij de grens (uitchecken en paar km verderop inchecken) wisselen we van auto om verder te reizen. De hele handeling neemt toch bijna een half uur in beslag. Benieuwd hoe dit gaat als je met een groep van 30 mensen aan komt zetten. De tocht naar het park levert weidse uitzichten op een verlaten landschap op. Veel lama’s, een verdwaalde emoe, mooie meren en dito rotsformaties trekken onze voortdurende aandacht. Veel foto’s gemaakt. Ook maken we een mooie wandeling door het park van ca. 2 uur en zowel adelaars als condors gezien. Het park is groot en 1 dag is dan ook bijna te kort. Voor een volgende keer dan maar. Moe maar voldoen van alles wat we gezien hebben, reizen we weer huiswaarts waar we rond 22.30 arriveren. Met de dames uit Buenos Aires nog een drankje in de plaatselijke bar gedaan. Ze spreken vrijwel geen engels, dus ik kan mijn spaans goed oefenen. Ik vertel ze over de reis van 5 maanden die ik aan het maken ben. Bij het horen van de bestemmingen Paaseiland en Galapagos bereiken de dames een staat van opwinding die het best te vergelijken valt met het zien van een inloop-kast.
Vrijdag ben ik met een 4x4-toer naar de Cerro Frias geweest, een berg in de buurt van El Calafate. De tocht is aan het eind van de middag, en ook Veronica en Analia zijn van de partij. Zoals het een goed Argentijn betaamt probeert hij indruk op de dames te maken. Bij de keuze uit 2 paden omhoog kiest hij voor degene met veel modder. Het gevolg is dat we muurvast komen te zitten in de smurrie en hoe meer gas hij geeft, hoe meer de modder ons zicht belemmert. Met assisentie van een van de andere 4x4 auto’s lukt het om los te raken. Uiteindelijk komen we boven op de berg waar het uitzicht over de vallei fantastisch is en de berg er als een maanlandschap bij ligt.
Zaterdag en zondag ben ik in El Chaltén geweest, een heel klein dorpje (600 inwoners) ca. 200km ten noorden van El Calafate. Het is dé plek voor het maken van hikes. Ik heb beide dagen een lange wandeltocht naar de Monte Fitz Roy en Cerro Torre gemaakt. Beide met gletsjers, smeltwaterrivieren en prachtige natuur (herfstkleuren).
Nog wat opvallendheden die me zijn bijgebleven in de eerste week:
• Veel auto’s in zeer erbarmelijke staat die een enorme hoop herrie veroorzaken. Eigenlijk wist ik dat nog wel van vorige reizen maar op de een of andere manier lijkt het hier wel erger. APK is hier duidelijk nog geen gemeengoed.
• Lieveheersbeestje in het spaans: vaquita de san antonio (letterlijk: kleine koe van sint anton).
• Inhoudsmaten van flesjes (bijv. drank) wordt niet met cl of ml aangegeven maar met cm3. Een flesje cola van 300ml is dus 300cm3.
Na een weekje ben ik wel opgecalafaterd en wordt het tijd voor de volgende etappe. Vanavond vliegen we door naar Bariloche, het Zwitserland van Patagonië ook wel genaamd.
Hasta luego.
Marc
Na een weekje radio-stilte is het hoog tijd voor een verslagje. Vorige week maandag ben ik in El Calafate gearriveerd, de gateway naar de gletsjers in Patagonië (Parque Nacional de los glaciares). Het dorpje zelf stelt weinig voor, het is eigenlijk meer een doorgaande weg met wat kleine zijstraten en draait volledig op de toeristen. Desondanks is er toch een heus casino voor degene die het gokken niet kunnen missen tijdens de vakantie. Ik ben in totaal nu een week in Patagonië en heb vanuit El Calafate een paar mooie excursies gemaakt.
De herfst is hier net begonnen en ik denk dat het de mooiste tijd is om Patagonië te bezoeken. Ten eerste omdat het aantal toeristen laag is en dus niet druk. Daarnaast is het weer in deze tijd van het jaar nog steeds goed, volop zon (misschien veel geluk gehad deze week) en de kleuren van het landschap en de natuur zijn op zijn mooist. Patagonië zelf is groots (ongeveer 1/3 van Argentinië en er woont bijna niemand), weids en uitgestrekt. Het is leeg, er zijn weinig dorpjes en er is weinig bebouwing. De natuur is hier overal ongerept en de lege vlaktes en bergen geven adembenemende mooie uitzichten. Doordat het leeg is kan je op een heldere dag tot wel 80km ver kijken. Enige nadeel van de leegte is dat de wind hier volop vrij spel heeft en waar je ook in Patagonië bent, het waait altijd flink. Een ander nadeel is dat wat je ziet of liever gezegd ervaart, bijna niet goed in een foto vast te leggen valt. Elke foto is wat dat betreft een zwaar vereenvoudigde weergave van de werkelijkheid. Als je ziet het mooi de foto’s zijn, kun je nagaan hoe het in het echt is om hier te zijn. Ik heb medelijden met jullie dat jullie het slechts met de foto’s moeten doen…
In deze website kan ik slechts 10 foto’s plaatsen maar via onderstaande link naar picasaweb zijn meer foto’s beschikbaar: https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=marc.berghouwer&target=ALBUM&id=5594363966731297041&authkey=Gv1sRgCPrKk4HQ9b-5ywE&feat=email
De eerste 2 dagen heb ik het lekker rustig aan gedaan. De omgeving wat verkend waaronder een mooi vogelreservaat (mooie foto van flamengo’s met besneeuwde bergen op de achtergrond gemaakt) en de excursie-mogelijkheden. Woensdag ben ik naar de gletsjer Perito Moreno geweest. Erg mooi om te zien. Het begon met een boottocht op de gletsjer-rivier en daarna zijn we gaan wandelen (groep van ca. 20 personen) over de gletsjer. Iedereen kreeg crampons onder de schoenen (speciale ijzeren zolen met ijzeren pinnen) om goed grip op het ijs te hebben. Erg gaaf om te doen, zeker als je beseft dat je over ijs van 10-duizenden jaren oud loopt. In de middag zijn we naar de zgn balconas geweest van waar je een goed totaalbeeld van de gletsjer krijgt. De gletsjer is ca. 2 km breed en vanaf de balconas kun je dat bijna helemaal zien. De gletsjer beweegt ongeveer 2 meter per dag (ca. 2 cm per kwartier). Het effect daarvan is om de paar minuten hoorbaar als er met een donderend geraas een stuk ijs van de gletsjer afbreekt en in het waar valt. Fantastisch mooie foto’s kunnen maken. Ook interessant om te melden is dat de ijsmassa in de Andes waar Perito Moreno onderdeel van uitmaakt, in grootte de op 2 na grootste in de wereld is (na Antarctica en Groenland).
Donderdag ben ik naar Torres del Paine, een nationaal park in Chili geweest. Hemelsbreed ongeveer 30km van El Calafate maar met de bus een tocht van ca. 4 uur. Heel vroeg weggegaan (half 6). We waren met z’n vieren, 2 dames uit Buenos Aires (Veronica en Analia), een duitser (Alex) en ikzelf. Na de gebruikelijke administratieve handelingen bij de grens (uitchecken en paar km verderop inchecken) wisselen we van auto om verder te reizen. De hele handeling neemt toch bijna een half uur in beslag. Benieuwd hoe dit gaat als je met een groep van 30 mensen aan komt zetten. De tocht naar het park levert weidse uitzichten op een verlaten landschap op. Veel lama’s, een verdwaalde emoe, mooie meren en dito rotsformaties trekken onze voortdurende aandacht. Veel foto’s gemaakt. Ook maken we een mooie wandeling door het park van ca. 2 uur en zowel adelaars als condors gezien. Het park is groot en 1 dag is dan ook bijna te kort. Voor een volgende keer dan maar. Moe maar voldoen van alles wat we gezien hebben, reizen we weer huiswaarts waar we rond 22.30 arriveren. Met de dames uit Buenos Aires nog een drankje in de plaatselijke bar gedaan. Ze spreken vrijwel geen engels, dus ik kan mijn spaans goed oefenen. Ik vertel ze over de reis van 5 maanden die ik aan het maken ben. Bij het horen van de bestemmingen Paaseiland en Galapagos bereiken de dames een staat van opwinding die het best te vergelijken valt met het zien van een inloop-kast.
Vrijdag ben ik met een 4x4-toer naar de Cerro Frias geweest, een berg in de buurt van El Calafate. De tocht is aan het eind van de middag, en ook Veronica en Analia zijn van de partij. Zoals het een goed Argentijn betaamt probeert hij indruk op de dames te maken. Bij de keuze uit 2 paden omhoog kiest hij voor degene met veel modder. Het gevolg is dat we muurvast komen te zitten in de smurrie en hoe meer gas hij geeft, hoe meer de modder ons zicht belemmert. Met assisentie van een van de andere 4x4 auto’s lukt het om los te raken. Uiteindelijk komen we boven op de berg waar het uitzicht over de vallei fantastisch is en de berg er als een maanlandschap bij ligt.
Zaterdag en zondag ben ik in El Chaltén geweest, een heel klein dorpje (600 inwoners) ca. 200km ten noorden van El Calafate. Het is dé plek voor het maken van hikes. Ik heb beide dagen een lange wandeltocht naar de Monte Fitz Roy en Cerro Torre gemaakt. Beide met gletsjers, smeltwaterrivieren en prachtige natuur (herfstkleuren).
Nog wat opvallendheden die me zijn bijgebleven in de eerste week:
• Veel auto’s in zeer erbarmelijke staat die een enorme hoop herrie veroorzaken. Eigenlijk wist ik dat nog wel van vorige reizen maar op de een of andere manier lijkt het hier wel erger. APK is hier duidelijk nog geen gemeengoed.
• Lieveheersbeestje in het spaans: vaquita de san antonio (letterlijk: kleine koe van sint anton).
• Inhoudsmaten van flesjes (bijv. drank) wordt niet met cl of ml aangegeven maar met cm3. Een flesje cola van 300ml is dus 300cm3.
Na een weekje ben ik wel opgecalafaterd en wordt het tijd voor de volgende etappe. Vanavond vliegen we door naar Bariloche, het Zwitserland van Patagonië ook wel genaamd.
Hasta luego.
Marc
-
11 April 2011 - 20:13
Hans:
Leuk om te lezen. Ik had trouwens wel al verwacht dat je Nederlanders tegen zou komen daar in het verre zuiden. -
12 April 2011 - 08:48
Iris:
Spectaculair! Wat een prachtige foto's. Super op zo mee te mogen genieten en te lezen dat je aan het genieten bent.
Ben benieuwd wat je nu aan het beleven bent.
Lieve groet,
Iris -
12 April 2011 - 17:08
Graziella:
Wauw, wat ziet dat er geweldig uit! Het stuk Argentinië dat nog hoog bovenop mijn lijst prijkt!
Grappig ook om je te volgen door Buenos Aires en La Boca. Drie weken geleden liep ik er zelf nog rond...snik...
Nog heel veel plezier!! Ik blijf je volgen. Hartelijke groet, Graziella -
12 April 2011 - 20:10
Bas:
Wauw die foto's hartstikke mooi Marc kan me wel voorstellen dat het in het echt veel mooier is.
Ik blijf je de komende 5maanden zeker volgen. -
13 April 2011 - 18:17
Ellen:
Wow Marc, wat een prachtige dingen heb je al gezien! Super!
Geniet lekker verder en laat ons hier maar jaloers zijn ;-)
Liefs, Ellen -
14 April 2011 - 16:27
Frits:
Ontzettend mooie foto's, Marc. We zijn stik jaloers en blijven je vanuit TP9 volgen :) -
28 April 2011 - 09:20
Ronald De G:
Mooie landschappen en leuke belevenissen. Leuk om daar wat over te lezen. Geniet ervan :-)
-
01 Januari 2015 - 12:10
Nathalie:
Leuke blog!
Was dit in de maand april dat je in patagonië was? Ik ben van plan een reis te maken in de maand april naar zuiden van argentinië, en vroeg me af of dit nog haalbaar is qua weersomstandigheden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
